Чонга-иччархо Туьйра. Сказка на чеченском языке для детей

Туьйлигчуьра, мог1а а нисбина, арадуьйлуш, лаха охьаоьхуш дара зингаташ. Ц1ийбелла малх хьалакъеддера, цундела зингаташ-иччархой сихонца новкъабовлуш бара. Малх суьйренга г1ортталц лелара уьш, адамашна гондхьа а инзаре лекха хьаннаш санна, шайна яккхий хетачу бецашна, ярашна юккъехула. Иччархоша туьйлиг чу баккхийчарна а, кегийчарна а, елла арахь йисина чуьрк йохьий а, мелла а шайла и онда белахь а, белла я лазийна моза бохьий а, цхьа ижу ц1а йохьура. Таллархоша, мел генара а аре толлий, лахьадой, цхьацца даамегаш долу х1уш а, ц1азамах доккхий дакъа а, мангал-комаран буьртиг а – ца йохьуш х1ума ца юьсура. Иччархой туьйлигах уггаре а онданаш хоржий хуьлура. Т1екхуьуш долу чкъор, кегий зингатий а, хьуьлура, шадерш бохург санна. Царех тардала г1ерташ а, даккхий хилча цаьрца цхьана мог1аре х1итта лууш а.

Чонга ц1е йолу кхиина дог1у жима стаг-зингат. Царех хьоьгуш, т1аьхьа хьоьжура иччархошна х1ора 1уьйранна. «Хьуна х1инца а хьалхе ду Чонга! Хьан хан а кестта т1екхочур ю, к1еззиг сатоха», – олура цуьнга туьйлиган баьччас. Ткъа мел хала дара Чонгин жимачу дагна сатоха. Цунна г1енах а т1ехь гора шех иччархо хилла, ша лаьцна массарел а йоккха чуьрк йохьуш, ша ц1а дог1учу хенахь. Тахана а, садаьржинчу хенахь. Чонга иччархошца араиккхинера, шен талла даха дезаш санна. Дукха лаьттира иза, даккхий синош а дохуш, бецашлахь къайладуьйлучу иччархойн тобанашка а хьоьжуш. Цкъа-м, ша х1ун леладо а ца хууш, царна т1аьхьадоладелира Чонга, амма генна дехьолаьттачу шен къеначу дадас човхийча, юхадерза дийзира цуьнан. Делахь а, иччархой новкъабаха т1аьхьабевллачаьрца шен дада гича, Чонга саца ца делира. Цхьажимма дехьа а даьла, иччархоша х1ун до а хьаьжна, туьйлиге юхадоьрзура ду ша аьлла, т1аьхьадоладелира иза царна. Иччархошна ша гарна кхоьруш, кест-кеста бецан г1ашлахь хьуллуш, т1аьхьаоьхура иза. Чонгин ойла д1алаьцнера некъо. Сиха дицделира цунна ша ц1ехьа дерза дезаш хилар а. Иза дукха гена даьллера туьйлигна. Чонга иччархойх хьулделла 1ашшехь, уьш а къайлабевлира кеста. Дикка доьхна хьийзара Чонга х1инца. Хьалхарниш къайлабевллера, ц1ехьа боьду некъ а бацара карош. Лекхачу г1а т1е а даьлла, туьйлиг йолу аг1о билгалъяккха г1оьртира Чонга. Амма цунах г1уллакх ца хилира, иччархошца цхьаьна талла даха лууш делахь а, иштта ша цхьаъ бецашна, къухашна юккъехь диса лууш ма дацара жима Чонга. Хаъал дагчу кхерам а тесна, доьхна хьийзара иза. «Ванах, уггаре лекхачу бецан буьххье а даьлла, чуьра ма-боллу, «Орца дала! – аьлла, мохьтоьхча х1ун дара техьа?», – дагчу иккхира Чонгира. Иза лекха суг1-бецана буьххье делира, амма деганкуралла, и ойла сиха эккхийра яхь йолчу Чонгас: «Талла дахалууш ма дара со, х1инца меттиг бели-кх суна, иччархошна а, туьйлигехь 1аш-бехачарна массарна а сайн ницкъа гайта, со доккха хиллий хаийта», – бохуш, ойла йора Чонгас.