ՄՄ - Egretta Garzetta

ՄՄ

Автор

Страниц

5

Год

2021

Книга рассказывает историю Марии, которая не хотела принуждать своего друга, чтобы тот выразил свою точку зрения, если у него нет возможности говорить. Марат показал ей свою реакцию и Мария поняла, что он соглашается как положительный ответ. Марат был терпелив. На следующий день он изменил свое решение. Глаза Марии застыли от удивления, ведь вокруг каждой ноги была вся гора от камней. Марат продолжал молчать. Она призвала его, но Марат взял и сжал газ. Мария замерла. Она увидела приближающуюся машину и ее сердце забилось быстрее. Отец Марии пришел. Он оттолкнул машину и убил себя. Марат выжимал газ. Лицо Марии увенчалось страхом. Мария дрожала, видя приближающийся грузовик, сердце замирало от страха. Она призывала, но ее голова только качалась по положительной реакции. На момент, когда Марат выходил из машины, отец Марии, его брат и двое детей вышли. Они не принесли Самвела в обучение. Отец Марии, Анастас уехал, подъехав поближе к машине Самвела.

Читать бесплатно онлайн ՄՄ - Egretta Garzetta

_Մարի՜, չեմ ուզում ստիպել… եթե չես կարող ձայն հանել, տու՛ր ձեռքդ։ Ու դա ես կընդունեմ որպես դրական պատասխան։

Մարատը ձեռքը պարզեց։ Մարին իջեցրեց հայացքը, երևում էր որ ինչ որ բան կշռում է։

Մարատը համբերությամբ սպասում էր։ Օրիորդը փախցնում էր աչքերը։ Նրա հայացքը զննեց ոտքերի տակ գտնվող ամեն քար։

_Մարի՜…

Երիտասարդը թափ տվեց ձեռքը։ Ու ավելի շատ առաջ ձգեց։ Մարին անհամարձակ նայեց նրան։

_Մարի՛, ես քեզ սիրում եմ….Դե՜, սպասում եմ։

Նա տագնապով սպասում էր պատասխանի։

_Մարի՜…

Մարին անհամարձակ ձեռքը պարզեց։ Երիտասարդի աչքերը շողացին։ Բռնեց օրիորդի ափը, քաշեց նրան իր գիրկը։

_Չե՛ս պատկերացնում որքա՜ն երջանիկ եմ։

Մարին ժպտաց։

_Կգնանք բոլորից հեռու… կապրենք հանգիստ… ու թող մնացածը անեն ինչ ուզում են։

Մարին ձայն չհանեց։ Մարատի երազանքները պարուրեցին մի անուշ թախիծ։

Նրանք նստան մեքենան ու շարժվեցին դեպի քաղաք։ Հեռու՛ այս գյուղից, ադաթներից, հազար տեսակ ցեղական վեճերից։

Համարյա հասել էին քաղաք տանող ճանապարհի խաչմերուկին, երբ իրար հետևից վրա հասան երկուսի ծնողների մեքենանները։

_Կանգնի՛ր,_ազդանշան էր տալիս Մարատի հոր մեքենան։

Բայց երիտասարդը սեղմեց գազին ու առաջ ընկավ։

_Վախենում եմ, Մարա՜տ։

Մարին սարսափած ետ նայեց։ Երբ տեսավ հոր մոտեցող մեքենան, սիրտը տակնուվրա եղավ։

_Պապաս գալի՜ս է…

_Մի վախեցի՛ր, հե՛տդ եմ։

Մեկ էլ Մարատի հոր մեքենան սուրաց առաջ ու կտրեց իրենց առաջը։ Մարատը ստիպված սեղմեց արգելակին։

_Մարա՜տ,_Մարիի մատները մխրճվեցին պատանու արմունկի մեջ։

_Մարի, սիրու՞մ ես ինձ։

Մարատը նայեց ուղիղ աղջկա աչքերի մեջ։ Մարիի այտն ի վար գլորվեց արցունքի մի խոշոր կաթիլ։ Հուզմունքից չկարողացավ խոսել, միայն դրական շարժեց գլուխը։

Մարատի հոր մեքենայից մի վայրկյանում դուրս թափվեցին Մարատի հայրը, հորեղբայրը և նրա երկու որդիները։ Լավ է օրորոցում քնած Սամվելիկին չեն բերել։ Հայրը՝ Անաստասը վազելով մոտեցավ որդու մեքենային։