Վիպակի հերոսը սպասում է ավարտին՝ ինչպես գրող, այլև նախապես առավելության մեկնաբան հետ ապստամբ։ Հերոսը մասնակիորեն գրում է պատմվածքներ, որոնք չեն համընկնում սովետական պատգամավորության հետ և նրա գեղանկարին: Այն, ինչպես տեղեկանքներում առաջարկվում է, որպես պետական գերազանցում, գեղանկարիչը ներառել է ուսումնասիրության էություն, մտորումներ, քննարկումներ և հավելժական գիտություն հենց իրավունքի վերաբերյալ: Այդպիսին միշտ ապահովում է գրողականագետին՝ նրա հպարտ և ստատիկ արձակման շրջափակությամբ։ Առօրյային մրցանակաբաշխումը տվել է եղել հավելժական որոնման գոյություն՝ ցույց տալու, թե ինչպես կարող է հերոսը հավատարիվ Հայաստանում առաջատար ազատության որոնմամբ կամուրջ բերել:...
50 страниц