Все жанры Все авторы
Гаўкаць кацяня - Владислав Неустроев

Гаўкаць кацяня

Страниц

5

Год

2019

У вельмі захапляльнай і унікальнай аповесянцы "Янка і яго незвычайны кацяняці Мурзік" сказана пра нейкага хлопчыка на імя Янка, які разам зь сваімі бацькамі незвыкла спажываў свой час. Янка, прывыкшы дык паходзіць на возера, дзень праз дзень быў сведкам надзвычайных і непаўторных прыгод. Падчас аднаго з гулянок на беразе возера, Янка адчуў, што нешта цудоўнае злучылася зь ім - ён знайшоў невялікага кацяняці. Але гэта кацяняці было абсалютна неякім - яно не толькі не мяўкала, але і актыўна гаўкала. Янка назваў яго Мурзікам і стаў належна старавацься пра новага незвыклага сябра.

Аднаго разу падчас гульні з Мурзікам, Янка і не спадзявався, што ён зустрэне незвычайную здобішчагу - гурт сабак. Часак ўладзілася і Мурзік з патрэбай пацалкаў лязоў і пакусаў яго. Гэта дзіўнае здабыццё Мурзіка зрабіла Янкавя своеасабліўымі ў вачах свайго бацькі, і ён парадаваўся, што Янку здабылася вынімальна незвыклая і прыгожая параза, якую мало хто можа пахваліцца.

Але шчасце Янкі ў далёкай падарожжы апранула не так і рарытэтная падзея, і ён зьмяшаўся з мінулым падзеям, калі пайшоў даяць рады і назіраць за свайм дзедам. Янкін дзед быў вядомы чараўнікам і меў чараўнага паветра, які змяняў Дніпроі сьвятлымі звяздамі. Празведэўшы падзнеўшую абрад, дзед заўважыў, што Янка з надзвычайнымі спажываньнямі ненармальна зрабіў з Мурзікам, аднак цікава, праўда, што Мурзік не прыпыніў гаўкаць.

Читать бесплатно онлайн Гаўкаць кацяня - Владислав Неустроев

Гаўкаць кацяня.

У адным маленькім горадзе жыў хлопчык, яго звалі Ваня. Сям'я ў яго была невялікая-Тата-Алег, Мама-Галіна, і ён сам.

Была зіма. Вось аднойчы Ваня пайшоў пагуляць. Прыйшоў ён да возера і бачыць возера застыглая. Паспрабаваў ён кінуць камень у возера. Лёд парэпаўся. Ваня зразумеў што лёд тонкі. Надакучыла яму кідаць камяні і ён пайшоў дадому. Прыйшоў дадому паеў, і лёг спаць.

На наступны дзень прыходзіць ён зноў да возера. Бачыць а лёд нейкі дзіўны. Узяў ён тоўстую палку і ўдарыў па лёдзе. Палка загарэлася, Ваня толькі паспеў яе кінуць. Ад палкі застаўся толькі дым. "Пранесла" – думае Ваня. Ён напалоханы пабег дадому. Прыбег ён дадому і расказаў усё бацькам. Тата кажа яму:

– Можа табе ўсё здалося, Ваня.

–Я з табой пагаджуся, – сказала мама таце.

Ваня паеў і лёг спаць. Ляжыць ён у ложку і думае – " можа мне і напраўду здалося? Трэба будзе заўтра схадзіць туды ж". Думаў ён так, думаў, думаў і ў рэшце рэшт заснуў.

Прачынаецца Ваня на наступны дзень. Ён паеў усё зрабіў і пайшоў да таго возера. Прыходзіць ён да возера. Бачыць звычайнае возера і думае« " што тут не так?». Узяў ён зноў палку толькі ўжо іншую, такую ж тоўстую якой была ранейшая. Як стукне ён па лёдзе а палка маментальна заледенела. Ваня падумаў – " можа зноў здалося?». Узяў іншую палку, з ёй адбылося ўсё тое ж самае. Тады ён пайшоў у лес, ён не заблудзіцца, таму, што ён ведаў усё сцяжынкі ў гэтым лесе. Ўвайшоў ён у лес. Бачыць дрэвы, як дрэвы, падышоў Ваня да аднаго дрэва, а дрэва яму як скажа-

Конец ознакомительного фрагмента.

Вам может понравиться: