იბერიულ-კავკასიური ხალხების ჩამოყალიბება
თანამედროვე იბერიულ-კავკასიურ ხალხებში შედიან: აფხაზურ-ადიღეური, ქართველური და ნახო-დაღესტანური ენების წარმომადგენლები, რომლებიც, ამჟამინდელი კლასიფიკაციის მიხედვით, 57 ენაა.
ბერძნული "იბერი" ასურული წყაროების "ტაბალადან" მოდის, ბიბლიური "ტუბალებიდან" და ბერძნულიდან. ჰეროდოტეს მიერ ნახსენები" ტიბარე " სასპერ – საბერები (ძვ. მეგრელ-ჭანებისა (ლაზი) და სვანების მონათესავე ტომებთან ერთად იბერიელებმა ძველი ქართული ეროვნება (ქართველობა) ძვ.
იბერიულ-კავკასიური ხალხები ძველ დროში იწყებენ ფორმირებას.
კავკასიის ტერიტორია უძველესი დროიდან აითვისა ადამიანმა, რასაც მოწმობს პალეოლითის ხანის მატერიალური კულტურის მრავალი ძეგლი, რომლებიც წარმოდგენილია აქეული და მუსტერული ტიპის ადგილებით (ოჩამჩირე, იაშტუხის მთა სოხუმთან ახლოს), ასევე ზემო პალეოლითის ხანის გამოქვაბული ადგილებით (დევის-ხვრელი, საქაჯია, მგვიმევი და სხვ.), ნეოლითური (კისტრიკი, ოდიგი) და ენეოლითური (ბეშტაშენი). საქართველოში, მაგალითად, უძველესი სამთო სამუშაოები (გები), მადნის დნობისა და სამსხმელო საამქროების ნაშთები (წაღვერი, სოხუმი, სვანეთი და სხვ.) აღმოჩენილია.
არქეოლოგების მიერ გათხრილი ერთ-ერთი უძველესი დასახლებაა კულ-ტეპეს დასახლება, ძვ.წ. IV ათასწლეული. ამ დასახლების მკვიდრნი ერთ ადგილას ცხოვრობდნენ, აშენებდნენ adobe სახლებს, ამუშავებდნენ მიწას და ძოვდნენ პირუტყვს. მსგავსი დასახლებები აღმოაჩინეს არქეოლოგებმა კავკასიის სხვა ადგილებში.
ხალხი ძირითადად დასახლდა იმ ადგილებში, სადაც ბუნებრივი პირობები ხელსაყრელი იყო მარცვლეულის მოსაყვანად და პირუტყვის საძოვრად. მაგალითად, საქართველოში ასეთი დასახლებები ოთხკუთხა სახლებისგან შედგებოდა. მათი კედლები ტოტების ჩარჩო იყო, თიხით დაფარული. ზოგიერთ ადგილას, სადაც ბევრი სამშენებლო ქვა იყო, სახლები ქვისგან იყო აგებული. ასევე არსებობს დასახლებები, სადაც საცხოვრებელი სახლები მოეწყო ნახევრად თიხის სახლების სახით. მათი გათხრების შედეგად უცვლელად გამოვლინდა ერთი დამახასიათებელი თვისება-მათი მოსახლეობის ეკონომიკის საფუძველი იყო თოხი მეურნეობა. გათხრების დროს არაერთხელ იქნა ნაპოვნი ხორბლისა და ქერის მარცვლები. ბრტყელი ფსკერის ჭურჭელი კავკასიის ენეოლითური დასახლებებიდან ერთგვაროვანია ფორმითა და დეკორაციით. ხშირად არის შავი, ფრთხილად, ბრწყინვალედ გაპრიალებული ჭურჭელი, რომელიც მორთულია რელიეფური სპირალური ორნამენტით. ცოტა მოგვიანებით ჩნდება ჭრილი გეომეტრიული ორნამენტი.
კავკასიის უძველესი მოსახლეობის მსოფლმხედველობა დაკავშირებული იყო ეკონომიკური საქმიანობის ძირითად სახეობებთან, ასახავდა სოფლის მეურნეობისა და მესაქონლეობის განვითარებას. აქაც რელიგიურ კულტში მნიშვნელოვან როლს ასრულებდა ქალი ღვთაება-ასოცირდება ნაყოფიერების იდეასთან, ამიტომ დასახლებებში გვხვდება თიხისა და ქვის ქალის ფიგურები. თუმცა, თხის, ცხვრისა და ხარის თიხის ფიგურები აქ ბევრად უფრო გავრცელებულია. ამ სურათებს უდავოდ ჰქონდა გარკვეული ჯადოსნური მნიშვნელობა.
სხვადასხვა ტომებმა თავიანთი წარმოშობითა და კულტურით დატოვეს რამდენიმე არქეოლოგიური კულტურა, რომელთა შორის არის საერთო მახასიათებლები: მესაქონლეობისა და სოფლის მეურნეობის მნიშვნელოვანი განვითარება, მოხატული (მოხატული) კერამიკის გავრცელება, უზარმაზარი ქვებისგან დამზადებული ციკლონური (დიდი) სტრუქტურების მშენებლობა. კავკასიის მოსახლეობის ახლო აღმოსავლეთის მცხოვრებლებთან კავშირმა ხელი შეუწყო კულტურის საერთო მახასიათებლების ჩამოყალიბებას, რამაც გამოიწვია უძველესი აღმოსავლური ტექნოლოგიისა და იარაღის მიღწევების გავრცელება კავკასიაში: ძველი ასურული ფორმების ხმლები, წინა აზიური ცულები, უძველესი აღმოსავლური ცულები.
